سایت آشپزی و خوراکی ها

صبحانه در شمال کشور

در شهرهای شمالی بهتر است به جای هتل های لوکس سراغ قهوه خانه ها برویم. در قهوه خانه های قدیمی ممکن است برایمان پنیر محلی بیاورند یا پنیرواویج هم بپزند. این غذا از پنیر، تخم مرغ، کره و شوید درست می شود. در ماسوله گاهی آش را به عنوان صبحانه می خورند. در برخی از این قهوه خانه ها هم چنجه می خورند و روز را آغاز می کنند. در برخی از روستاهای گیلان سبزی خرد شده و پنیر را بین مایه خمیر می گذارند و در تنور می پزند که به آن کنالکی می گویند. همچنین اطراف رودسر تا رامسر نان معروفی به نام کولاس قرن ها با مردم همراه بوده است. زنان با لباس های محلی در کنار جاده های بین شهری گیلان و مازندران از این نان ها می فروشند. یکی از نان های سنتی مردم ترکمن صحرا پیشمه است. این نان روغنی را با تخم مرغ، ماست و شکر شبیه به بامیه سرخ می کنند. علاوه بر این مردم این منطقه به بورک هم علاقه زیادی دارند. داخل بورک گاهی پنیر، گاهی گوشت و گاهی اسفناج می ریزند. قاتلمه یا قاتلاما هم نوعی نان دیگر است، نانی شبیه به همان تافتون، اما کوچکتر از آن که از چند لایه تشکیل شده. چورک هم به یک نوع فطیر می گویند که در شهرهای مختلفی مثل ترکمن صحرا، اردبیل و گیلان پخته می شود.

صبحانه در غرب کشور

عبارت صبحانه سنتی ایرانی در همدان با گردوهای تویسرکان پیوند خورده است. علاوه بر آن نان گرده و کماج یا نان روغنی از صبحانه های معروف روستاهای مختلف در این شهر است. نان گرده را معمولا با سرشیر، خامه و عسل می خورند. نان گرده در کرمانشاه و کردستان هم شناخته شده است. مهمترین صبحانه در کردستان کلانه است. نانی که با روغن، آرد، سبزی و همراه با دوغ می خورند. در خیابان فردوسی سنندج مغازه های زیادی کلانه می پزند و می فروشند. در کرمانشاه برخی از مردم بژی را به عنوان صبحانه سرو می کنند. این شیرینی از آرد، روغن، رازیانه، شیر و شکر درست می شود. کرمانشاهی ها همچنین صبح ها آش اوسلی یا آش اوس علی می خورند که با برنج، بلغور، عدس، ماش و گوشت درست می شود.

صبحانه در شهرهای مرکزی کشور

کمی که به سمت شمال هرمزگان برویم، شکل صبحانه سنتی ایرانی متفاوت می شود. اگرچه در جهرم با ماهی خشک ساردین صبحانه محلی به اسم نان میوه می خورند. در شیراز این فقط آش سبزی ست که تا اسمش می آید دل همه را می برد. آشی که با برنج، نخود،عدس، لوبیا و سبزی پخته می شود و آن را موقع صبح یا عصر می خورند. رستوران صوفی در شیراز (خیابان عفیف آباد) یکی از خوشمزه ترین آش های شهر را می پزد. همچنین شله مجکی در این شهر و در کهگیلویه و بویراحمد یک غذای مناسب برای صبحانه است که از بادام کوهی درست می شود برای همین به آن آش بادام کوهی هم می گویند. در کرمان و شهر بزقرمه ها، قورمه نیمرو هم به عنوان صبحانه می پزند. این غذا ترکیبی از گوشت گوسفندی و نیمرو است و بیشتر قوه خانه های محلی آن را سرو می کنند. حلیم و عدس هم در اصفهان از معروف ترین صبحانه های شهر است که برخی از مغازه های شهر آن را می فروشند. عدس آن همان عدس پخته شده، اما چرخ شده است که مثل یک سس روی حلیم می ریزند. رستوران ماه در خیابان نقش جهان یکی از بهترین حلیم و عدس های شهر را دارد. در سمنان هم یک نوع پنیر خاص را با زردچوبه سرخ می کنند و به آن آرشه یا آروشه می گویند. پختن این صبحانه از آنچه گفته شد خیلی سخت تر است، اما با این حال این سختی از طرفدارانش در این شهر کم نکرده است. خوردن آرشه در فیروزکوه هم مرسوم است و می توان آن را در برخی قهوه خانه ها پیدا کرد. همچنین در شاهرود قورمه ( گوشت گوسفندی) را به صورت سرد بر روی نان بربری می خورند. اگرچه مردم ترکمن صحرا هم فتیر درست می کنند، اما این نان در اراک و قزوین بیشتر رواج دارد؛ البته قزوین را به حلیم های خوشمزه اش می شناسند؛ طوری که مهارت پختن قزوینی ها در فهرست میراث ملی هم ثبت شده است. در برخی از شهرها از روغن زرد به جای کره استفاده می کنند. این عادت هم منحصر به شهر خاصی نیست. از کرمانشاه تا خراسان جنوبی از شیر تازه کره می گیرند، کره را می جوشنند و ماحصل آن روغن زرد باقی می ماند.