جنگل های هیرکانی
جنگل‌های هیرکانی توده منحصر به فرد جنگلی در ساحل جنوبی دریای خزر، مربوط به دوره تریاس، بازمانده دوران سوم زمین‌شناسی وعصر یخبندان است که به دلیل اقلیم و شرایط معتدل حاشیه دریای خزر تاکنون پابرجا بوده و به عنوان دومين اثر بزرگ طبيعي ایران در فهرست ميراث جهاني یونسکو به ثبت رسیده است. جنگل‌های هیرکانی در بخشهایی از ۵ استان سمنان، گلستان، گیلان، مازندران و خراسان شمالی با ۱.۹ میلیون هکتار وسعت، از آستارا در شمال استان گیلان تا گُلی‌داغ در شرق استان گلستان، به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر گسترده شده است. این منطقه شامل گونههای بومی و باستانی، پوشش گیاهی و تنوع زیستی با کمیابترین گونههای جنگلی جهان شامل گونههای درختی و درختچهای، گونههای بومی (اندمیک) درختی و گونههای جانوری نظیر پلنگ، خرس، کل و بز، مَرال، گونههایی از پرندگان و... است. جنگل‌های هیرکانی در 15 نقطه نظیر "پارک ملی گلستان، جنگل ابر، جهان نما، بولا، جنگل الیمستان، جنگل واز، حوزه کجور نوشهر، چهارباغ چالوس، جنگل خشک داران، گشت رودخان، سیاه رودبار گیلان، منطقه حفاظت شده لیسار" با تنوع گیاهی و جانوری ارزشمندی واقع شده است.